TTNET ben sana ne diyeyim?..

.

.

BAKARMISINIZ?...NE HALE GELDİM :)

.

Dün gece oğlumun uzak bir yere kurye pakedi varmış telefon edip geç geleceğini yada gelemeyeceğini söyledi...

Olsun oğlum dedim nasıl olsa pc var sıkılmam, yalnız kalmam.

Geçtim pc nin başına...

Aman tanrım o da neeeeeee?..

İnternet açılmıyor..bir iki çabalamadan sonra açıldı

ama ne fayda, google den bişey açmak istesem hemen sayfa görüntülenemiyor diyor.

Msaüstünde ne varsa sildim, Fotoğraflarım dahil olmak üzere.

Yok yok olmuyor :(

Gecenin 24 ünde kedikızımı aradım.

Geldi

"O" da ne yaptıysa olmadı

444 0 375 ten yardım istedim bağlantınız var dediler

offf delirdim delirdimmm

Hani hiç sigaranız kalmamıştır,

gece bi türlü gözünüze uyku girmez ya

işte aynı öyle birşey.

Çaresiz yattım, dayadım başımı açık olan pencereye

sokaktan geçen, birtürlü düz bir çizgide yürüyemeyen sarhoşları seyrederek uyudumuşum.

Sabah uyandığımda daha yüzümü yıkamadan ilk işim pc yi acmak oldu.

Açıldııııııı

Çocuklar gibi sevindim.

Durumumu az çok biliyorsunuz.

Benim bu sanal kutudan başka oyalanacak,

derdimi anlatacak kimsem yok

Bakarmısınız yukarıdaki fotoğrafa ne hale geldim :)

E be TTNET ben sana ne diyeyim?..

Madem hatlar dolu, alt sağ köşede bağlantınız yok

şunu bunu deneyiniz diyeceğinize

hatlar dolu desenize !...

Bak o kadar önemli dosyalarımı sildim

yazık değilmi?...

Ödeme geciktiğinde hemen hattı kesmeyi bilirsiniz.

Bide dünya kadar faiz alırsınız!..

Başka bir hattı kullanmaya mecbur etmeyin insanı

Adam gibi yapın işinizi

Kaçıncı asırda yaşıyoruz yaaaaa..

Offff çok gerildim çoookkk..

Şimdi anca beni Nazım'cığım rahatlatır

Oldukça buruk ama bu şiirinide diğerleri gibi

çok seviyorum

Nazım'ı da ( canım hemşehrim benim)

.

.

BİR FOTOĞRAFA

.

Karşımdasın işte...

Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.

Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.

Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.

Tıkandığım o an,

Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,

Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.

Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.

Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.

Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,

bitti artık hepsi...

.

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.

Bakış açım belli oldu yine.

Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.

Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.

Dağlara çarptım her esişimde.

Yollara küfrettim her gidişinde.

.

Demiştim sana hatırlarsan:

“Önemli olan ‘zamana bırakmak’ değil,

‘zamanla bırakmamak’tir..”

Şimdi bana, geçen o zamanın

Unutulmaz sancısı kalır

.

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?

Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

.

.