Kalbim sende kaldı, kır gitsin...

14 Temmuz 2009 Salı

Bazen pişmanlık duyar insan...iş işten geçtikten sonra :(

Bazen pişmanlık duyar insan,
yaptıklarından
ya da
yapamadıklarından...
ama fırsatlar değerlendirildiği kadardır...
.
Bazen mutluluk duyar insan,
uçan bir kuştan
ya da
sıcak bir dokunuştan..
hissettiği kısacık ama bir ömre bedeldir...
.
Bazen kızgınlık duyar insan,
bir kişi yüzünden
ya da
yaptığı hata yüzünden
işte o anlar hem kendine, hem sevdiklerine cezadır...
.
Bazen umut eder insan
beklediği gelecek diye
ya da
hayat ona istediğini verecek diye
aldığı karşılık, umut ettiği kadardır....
.
Bazen kıskanır insan
ne için kıskandığını bilmeden
ya da
elindekini kaybetme korkusundan
ama farkına varamadığı,boşa güdülen duygudur...
.
Bazen sevinir insan
kaybettiğini bulduğunda
ya da
bir mektup aldığında
o anda duygular taşan bir pınardır...
.
Bazen sıkılır insan
kalabalık içinde çektiği yalnızlıktan
ya da
sebepsiz yaşananlardan
kaybettiği, boşa geçen onca zamandan...
.
Bazen sever insan...hemde delicesine
çok şirin bir köpeği
ya da
yüreğini okuyan sevgiliyi
o vakit, kalp sevilen için atandır...
.
Bazen şanslıdır insan..çoğu insana göre
nefes alıyor olmaktan
ya da
üretebiliyor olmaktan
hepsi, kendi çabası kadardır...
.
Bazen yaşar insan güzel bir mekanda
ya da
çamur içinde
hayatı ise baktığı gözlük kadardır...
.
Bazen okur insan
farkına varmadan
ya da farkına vararak
okunulan...hayatına yansıttığı kadardır...
.
.
Alıntıdır
.
.

Hiç yorum yok: