Nereye Kadar ?..

Bazen sanıyorum ki, sen hep vardın.

Bazen sanıyorum ki, sen hep olacaktın...

Yüreğimdeki sevgi kimliğini yitirmeyecekti zamanla.

Ben hep senin olacaktım,

Sen hep bana aynı gözlerle bakacaktın...

Bizim hayatımız varmıydı?...

onu bile bilmiyorum şimdi.

İçimde sönmeyen alev, dinmeyen direnişim,

herşey yerle bir şimdi.

Bir evin odalarında seni arar gibi maziye daldım.

bitmeyen kırıntılarını topluyorum.

Özümsediğim yaşamlar kuruyorum;

Adı: " sen " le başlayan,

" kırıntılı hayatlar "

Can çekişen şairlerin aşkın ve ölümün bahçesine

şiirler düşürdüğü gecelerde,

Sadece senin pencerende mum ışığı var,

" bilinmezlikte saklı "

ve sen; zamanlı , zamansız takılan aklıma

pencerendeki son mum ışığıda

sönüyor şimdi...

Bilmem nereye kadar gider bu bilinmezlik,

Bu avuntu sürermi yıllarca ?..

Sakıncalı bir hayalsin şimdi gerçekleşmesini istemediğim.

ve sokmuyorum seni artık gecelerime...

En güzel rüyamsın sen artık,

"Yaşarken görmediğim "

Göremeyeceğim.

.

.

Alıntı

.

.