Bir çıkmaz sokakta...

.
Ne kadar dönüp dolaşsam, yine de

Hep o çıkmaz sokaktayım çaresiz

Bir umut kırıntısı gözlerimde

Yürüyorum durmadan, dalgın, sessiz

.

Sokak o sokak, bense ben değilim

Sanki bin yıllar geçmiş aradan

Boşlukta bir şeyler arıyor elim

Belki de mahşere dek bulunmayan

.

Yitirdiğim neydi, aradığım ne

Çöken ne yüreğime kurşun gibi

Tanrım! ben mi değiştim söylesene

Yoksa bende zamanlar mı eskidi

.

Bir yerlere varmadan, nasıl böyle

Hiç durmadan akıp gidiyor günler

Yaşam diye verdiğin bu mu söyle

O mu sırtıma sapladığın hançer

.

Bir çıkmaz sokağın sonunda, işte

Suskun ve tek başına seninleyim

Fanilikten ölmezliğe geçişte

Bilmiyorum, söyle bana, ben neyim

.

Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim

Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz

Yürüdüm bir yolun sonuna geldim

Yıkık, üzgün ve paramparça onsuz

.

Ölüm buysa, Tanrım buysa yaşamak

Sil alnımdan yazdığın bu yazgıyı

Ya bir yere çıksın artık bu sokak ,

Ya da öldür içimdeki Tanrıyı!..

.

Ümit Yaşar Oğuzcan

.

.